تسلیم شدن دربرابر خواست خدا یا هدفگذاری و تلاش برای رسیدن به هدف؟

باسلام خدمت استاد عزیز و همکاران محترمشون

من به یک تناقض رسیدم.خواستم راهنمایی بفرمایید

من وقتی میخوام به هدفی برسم باید تمرکز کنم روی هدف با احساس خوب ولی از طرفی قانون تسلیم شدن داریم که عرفا معمولا اینجوری هستند و اون اینه چون خدا خیر مطلقه پس هرچه خواست اونه خیره و ما تسلیم میشیم.این یعنی بهترین حالت که بنظرم با هدفگذاری درتناقضه.حالا بنظر شما کدوم بهتره؟از طرفی شنیدم کسیکه تسلیمه همه اتفاقات خوب براش میفته پس دیگه نیاز به هدفگذاری نداریم اینجوری.درسته؟