مهارت های خودتنظیمی شامل توانایی کودک در مدیریت احساسات و رفتارهای خود در موقعیت های مختلف است. بنابراین مهم است که والدین به رشد مهارت های خودتنظیمی کودک کمک کنند.
اگر کودک شما در بازی برنده نشود، آیا بیش از همسالان خود عصبانی می شود یا غرغر می کند؟ اگر کودک شما قبل از مدرسه وسایلی مانند کفش یا کوله پشتی خود را پیدا نکند، با تندخویی خونسردی خود را از دست می دهد؟ آیا فرزند شما با سایر خواهر و برادرهایش وقتی که چیزی را که می خواهد، به دست نمی آورد، دعوا می کند؟
اگر جواب شما به هر یک از سوال های بالا مثبت است یا احساس می کنید کودک شما از مهارت های خودتنظیمی بی بهره است، این مقاله برای شما نوشته شده است، مطالعه آن را از دست ندهید.
در این مقاله نکاتی را در مورد چگونگی کمک به کودک در رشد مهارت های خودتنظیمی ارائه کرده ایم. ضروری است که کودکان هر چه زودتر به این مهارت ها مسلط شوند، زیرا تحقیقات نشان داده است که عدم خودتنظیمی در اوایل زندگی مشکلات بیشتری را در آینده از جمله در مدرسه برای کودک به همراه خواهد داشت.
نکاتی برای کمک به رشد مهارت های خودتنظیمی کودک
در ادامه نکاتی را که به شما آموزش می دهد که چگونه مهارت های خودتنظیمی کودک خود را رشد دهید، شرح داده ایم. این مهارت ها بر رفتار کودک در آینده تاثیر دارند.
با ما در پرورش افکار همراه شوید و با مطالعه مطالب ارائه شده، روی رشد فردی خود و کودکتان سرمایه گذاری کنید. هر آنچه درباره خودسازی و کسب موفقیت می خواهید بیاموزید در پرورش افکار خواهید یافت.
درباره خودتنظیمی در شرایط آن ها با کودک گفتگو کنید
“او مرا وادار به این کار کرد.” احتمالا این جمله را از کودک خود بسیار شنیده اید. آن ها معمولا از رفتار بد خود دفاع می کنند. خواهر بزرگتری ممکن است به برادر کوچکتر خود ضربه ای بزند، زیرا برادرش به او تف می کند. دفاع او این است که برادرش او را به انجام این کار وا می دارد.
ذهن کودک به این صورت کار می کند. این وظیفه والدین است که برای فرزندان خود توضیح دهند که هر شخصی بر اعمال و واکنش های خود کنترل دارد. کودکان باید بدانند که خودتنظیمی، کنترل احساسات و رفتارهای آن ها به زمان و تمرین نیاز دارند.
گفتگوی والدین با فرزندان خود در این خصوص باید به طور منظم و با استفاده از اصطلاحاتی که کودک می فهمد، صورت گیرد. در مورد نحوه رفتار خوب صحبت کنید و پاداش کار و رفتار خوب را هم به آن ها یادآور شوید.
رشد مهارت های خودتنظیمی کودک باید از اوایل زندگی شروع شود. کودکان نوپا از طریق مشاهده عواقب کار بد، خودتنظیمی اولیه را یاد می گیرند. آن ها نیز اغلب نیاز به یادگیری دارند و باید چشم در چشم با آن ها صحبت کنید.
این عواقب و انتظارات از رفتار آن ها باید با اصطلاحات مناسب سن به آن ها توضیح داده شود. برای مثال، اگر امروز برادر کوچکتر خود را بزنی، امشب تلویزیون تماشا نخواهی کرد.
گفتگو با کودک برای رشد مهارت های خودتنظیمی کودک
به کودک خود کمک کنید که اهداف خود را تعیین کند
اهداف به هدایت رفتار کمک می کنند. برای مثال، اگر فرزند شما هدف خود را گرفتن نمره خوب در ریاضیات تعیین کند، رفتار او را به سمت آن هدف هدایت کنید. به جای اینکه بعد از مدرسه بازی های ویدیویی انجام دهد، با این هدف گذاری احتمال دارد که تکالیف ریاضی خود را انجام دهد.
اگر فردی هیچ هدف تعیین شده ای نداشته باشد، در نتیجه رفتار خودتنظیمی یا جهت دهی به سمت هدف مثبت نخواهد داشت.
کمک به فرزندان در تعیین اهداف معقول و منطقی که به آن علاقه مند شوند، به رشد مهارت های خودتنظیمی کودک کمک می کند. برای مثال، اگر صبح بیدار شدن برای کودک شما دشوار است، درباره تعیین این هدف که هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب برود، با او گفتگویی انجام دهید.
برای انجام این کار نمودار هدف تهیه کنید که او پیشرفت هر روز خود را ببیند. بعد از چند هفته موفقیت در رسیدن به هدف، با او درباره چگونگی بهبود زندگی آن ها با خواب بیشتر و زمان مشخص خوابیدن صحبت کنید.
فقط شما به عنوان والدین می دانید که کودک شما در چه مواردی نیاز به پیشرفت در شرایط خود دارد. بعد از شناسایی این مناطق به کودک خود کمک کنید که اهدافی را مشخص سازند که در جهت مهارت های خودتنظیمی بهتر باشد. خودتنظیمی برای موفقیت در زندگی از طریق تعیین هدف ضروری است.
به آن ها حق انتخاب بدهید
کودکی که از خودتنظیمی خوبی برخوردار است، گزینه های بالقوه را در موقعیت می بیند، هر گزینه را می سنجد و بهترین انتخاب را بر می گزیند. کودکانی که همیشه به آن ها گفته می شود که چه کاری انجام دهند، چگونه و چه موقع آن را به پایان رسانند، ممکن است که خودتنظیمی ضعیفی داشته باشند. زیرا به آن ها فرصت تصمیم گیری داده نمی شود. بنابراین دادن حق انتخاب به کودک از نکاتی است که باید برای رشد مهارت های خودتنظیمی کودک در نظر گرفت.
کودکان باید از سنین پایین در طول روز انتخاب های ساده ای داشته باشند. برای مثال، از کودک نوپای خود بپرسید که برای میان وعده آب میوه می خورد یا شیر؟
هدف در اینجا ایجاد فرصت هایی است که امکان انتخاب در موقعیت های مختلف را فراهم می سازد، به طوری که کودک یاد می گیرد که خودش انتخاب کند و بفهمد که چگونه تصمیم ها به عواقب منجر می شوند.
گزینه ها و آپشن ها با توجه به سن باید افزایش یابند. برای مثال، پرسیدن این سوال از کودک پنج ساله که می خواهد کدام کفش را بپوشد، مناسب است. اگر در نهایت پوتین های خود را انتخاب کند و در مهد کودک متوجه شود که دویدن با آن ها سخت است، آن گاه با این تصمیم خود درس عبرت می گیرد. این درس باعث می شود که برای دفعه بعدی انتخاب های بهتری داشته باشد.
فرصت انتخاب به کودک کمک می کند که در مورد برنامه ریزی و تفکر درباره آینده یاد بگیرد.
دادن فرصت انتخاب به کودک برای رشد مهارت های خودتنظیمی کودک
به آن ها فرصت برنامه ریزی بدهید
برنامه ریزی به کودک کمک می کند که رفتارهای خود را تنظیم کند. این خودتنظیمی به کنترل و برنامه ریزی عاطفی و همچنین کنترل رفتار خود شخص مربوط می شود.
برنامه ریزی برای نحوه واکنش در یک موقعیت دشوار به کودک یاری می رساند که خودش را تنظیم سازد. اگر کودک شما در شرایط خاص به عدم تنظیم خود تمایل دارد، به او بگویید که از قبل این برنامه را طرح ریزی کند.
به عنوان مثال، اگر کودک شما وقتی تیم فوتبال کوچکش بازی را می بازد، عصبانی می شود، با او از قبل درباره چگونگی عملکرد آن ها در صورت پیروزی و نحوه واکنش آن ها در صورت باخت صحبت کنید و اینکه او چگونه انتخابی برای رفتار خود دارد.
اگر کودک شما گزینه های بدی را انتخاب کرد یا برنامه ریزی دقیقی نداشت، فرصتی برای شما فراهم می شود که در مورد چگونگی انجام آن کار برای دفعه بعد و به شیوه ای متفاوت با او صحبت کنید.
بازی کنید!
بازی به رشد مهارت های خودتنظیمی کودک مفید است. کودکان یاد می گیرند که رفتارهای نسنجیده خود را تغییر دهند. همچنین در حین بازی از قوانینی که رفتارهای عجولانه و خودجوش آن ها را به رفتارهای داوطلبانه و غیرمستقیم بدل می سازند، پیروی می کنند.
با بازی با همسالان و پیروی از قوانین بازی، او به سرعت درخواهد یافت که اگر از این قوانین پیروی نکند یا تقلب انجام دهد، همسالان او واکنش نشان می دهند. ممکن است، او را از بازی بیرون برانند یا توسط همسالان خود مورد سرزنش قرار گیرد.
بازی به کودک این فرصت را می دهد که خودتنظیمی را در سناریوهای واقعی که برای کودک قابل درک است، تمرین کند.
بازی مناسب برای رشد مهارت های خودتنظیمی کودک
مهارت های خودتنظیمی خوب را مدل قرار دهید
کودک، والدین و مراقبان خود را می بیند. او دیگران را زیر نظر می گیرد که ببیند چه نوع رفتاری را مدلسازی کند. مدلسازی بخشی از توسعه انسانی است. کودکان تماشا می کنند، یاد می گیرند و از اطرافیان خود تقلید خواهند کرد. بنابراین والدین و مراقبان باید از مهارت های خودتنظیمی خود آگاهی داشته باشند. زیرا مدلسازی رفتارهای دیگران مرحله ای از رشد مهارت های خودتنظیمی کودک به شمار می رود.
شما وقتی اوضاع مطابق میلتان پیش نمی رود، چگونه واکنش نشان می دهید؟ صدایتان را بالا می برید و فحش می دهید؟ آیا عجول هستید یا لحظه ای مکث می کنید و در هر شرایطی بهترین تصمیم را می گیرید؟ آیا از قبل برنامه ریزی انجام می دهید و انتخاب های خوبی بر می گزینید؟
مدلسازی رفتار بزرگترها برای رشد مهارت های خودتنظیمی کودک
کلام آخر
رشد مهارت های خودتنظیمی در زندگی مهم است. هر چقدر کودک بزرگتر شود، تغییر رفتارهای تنظیم شده سخت تر خواهد شد. مهم است که به کودکان خود از سنین پایین آموزش دهید که رفتارهای خود را در موقعیت های مختلف کنترل کنند. از این رو در این مقاله به والدین آموزش داده ایم که چگونه به رشد مهارت های خودتنظیمی کودک کمک کنند.
منبع
https://www.lifehack.org/895438/self-regulation-skills
