چگونه از تنبلی خود دست برداریم:
۱۰ عادت ساده
چه زود «حالا نه» به «هرگز» تبدیل می‌شود.
مارتین لوتر
وقتی جوانتر بودم، در اوایل دهه بیست زندگی ام، اغلب تنبل بودم. در واقع خیلی اوقات و بنابراین کارهای زیر را انجام نمی دادم:
- کارهای مدرسه ام را به خوبی انجام نمی دادم. چند روز قبل از امتحان مجبور بودم استرس و فشار زیادی را تحمل کنم.
- ورزش نمی‌کردم یا غذای سالم نمی‌خوردم.خیلی سخت بود زیرا در حالی که سطح تناسب اندامم پایین آمده بود، بیش از ۳۰ پوند وزن اضافه کردم.
- مراقب رشد فرد و رویاهایم نبودم. بیشتر اجازه دادم همه آنها به «یک روزی» برسند و آن چیزها فقط در رویاها باقی ماندند.
بیش از ده سال گذشته اما من همچنان عاشق تنبلی کردن هستم و اصلاً کار زیادی انجام نمی دهم.
اما به جای اینکه اجازه بدهم این تنبلی من را عقب نگه دارد و باعث شود رویاهایم سال‌ها مانند چیزی که در گذشته اتفاق افتاد، در همان مرحله بهانه گیری بمانند، یاد گرفته‌ام که چگونه تنبلی کردن را در حد متوسط و سالم نگه دارم.
این هفته می خواهم عادت هایی را به اشتراک بگذارم که به من در ایجاد این تغییرات کمک کرده اند.
عادت هایی که باعث شدند دست از تنبلی کردن بردارم و با هوشمندانه کار کردن، کارهایی را که واقعاً برایم مهم است انجام دهم.
با این حال هنوز وقتی برای تنبلی کردن، بدون احساس گناه، دارم تا آنرا آنطور که دوست دارم بگذرانم.
- با خود مهربان باشید.
وقتی احساس میکنید که اخیراً خیلی تنبلی کرده اید، عادی است که خودتان را بخاطر آن، مورد ضرب و شتم قرار دهید و امیدوار باشید که این کار باعث شود دست از تنبلی کردن بردارید.
گاهی اوقات شاید این راه نتیجه بدهد. اما اغلب سرزنش کردن خود منجر به احساس گناه بیشتر و شکست خوردن می‌شود.
بنابراین احساس میکنید انگیزه کمی برای شروع کردن دارید و آن را به تعویق می‌اندازید. زیرا به نظر می‌رسد حتی تلاش کردن هم فایده‌ای ندارد.
توصیه میکنم به‌جای گیر کردن در آن جایگاه کشنده عزت نفس، هر زمان که احساس میکنید می‌خواهید خود را سرزنش کنید، به آرامی خود را به سمت نکته بعدی در این مقاله سوق دهید.
- فقط با یک قدم کوچکِ رو به جلو، شروع کنید.
شروع کردن اغلب سخت ترین کار است.
بنابراین تا جایی که می توانید آن را آسان کنید، مقاومت درونی را کاهش دهید و عملاً قدمی بردارید.
با برداشتن یک قدم کوچک به جلو شروع کنید:
- ۳ دقیقه بدوید.
- ظرف ها را برای مدت ۵ دقیقه بشویید.
زمان به تعویق انداختن کارهای خود را بنویسید. مثلاً بنویسید که فلان کار را ۱۰ دقیقه به تعویق انداخته یا میاندازم.
تقریبا همیشه این کار را میکنم.
به عنوان مثال، در حال تولید یک دوره جدید هستم و هدف روزانه من طبق ماه های گذشته، نوشتن ۱ صفحه در روز بوده است.
اکنون که نوشتن تمام شده، هدفم از شروع روز، ویرایش ۱ صفحه است.
همین. اما کار من در این ماه‌ها هرگز در نوشتن یک صفحه محدود نشده بلکه روزانه تعداد بیشتری صفحه را نوشته یا ویرایش کرده‌ام.
- بخش کوچکی از کارهایی که اهمیت بیشتری دارند را، زودتر از بقیه انجام دهید.
برای اینکه احساس کنید می توانید از زمان تنبلی/استراحتی خود به طور کامل و بدون عذاب وجدان لذت ببرید، مهم است که در درازمدت، کاری را که واقعاً مهم است انجام دهید.
پس روز خود را با آن شروع کنید.
ابتدا با تقسیم کردن آن کار به قسمت های کوچکتر، کار را برای خود آسان کنید و سپس فقط روی یک موردشان، تمرکز کنید.
این کار را سریع انجام دهید تا به یک ذهنیت مؤثر و متمرکز برسید.
با این کار، موج خوبی برای بقیه روز خود ایجاد می کنید.
شما در اولین گام، با حرکت ۵-۱۰ دقیقه ای بُرد را بدست می آورید و انگیزه بیشتری برای ادامه دادن به مسیر خواهید داشت.
به جای شروع با کارهای پرمشغله مانند چک کردن ایمیل (این مورد ممکن است برای بعضی ها واجب باشد، اما برای بسیاری احتمالاً اینطور نیست) یا بررسی فیس بوک و …
سپس بعد ۳۰ دقیقه، شروع به انجام کارهای آن روز کنید.
- چرخه کاری را با وقفه هایی برای استراحت، همراه کنید.
برای سبک کردن کارهای روزانه خود، استراحت های کوچکی را بین انجام کارهای کوتاه، داشته باشید.
به خودتان بگویید: من ۲۰ دقیقه این کار را می کنم و سپس می توانم ۵ یا ۱۰ دقیقه استراحت داشته باشم.
با تقسیم کردن ساعات کاری به این شکل، وظایفتان کمتر دلهره آور بنظر می‌آیند.
می‌توانید این وقفه های استراحت را در فیس بوک، با یک بازی یا فقط استراحت روی چمن یا با پیاده روی کوتاه در پارک بگذرانید، برای مدت طولانی تری انرژی و انگیزه خواهید داشت و کار تان را با کیفیت بهتری انجام خواهید داد.
بعد از مدتی شاید بخواهید ۴۰ دقیقه کار کنید و سپس ۱۰ دقیقه استراحت داشته باشید.
اما اول به خودتان آسان بگیرید.
و اگر با رعایت محدوده های زمانی مشکل دارید، از یک اپلیکیشن موبایل یا یک تایمر پخت تخم مرغ در آشپزخانه، استفاده کنید.
- راه های فرار را موقتاً تعطیل کنید.
برای مثال، نشستن پشت رایانه و تلاش برای انجام کاری با تمرکز کامل، به مدت ۵ یا ۲۰ دقیقه ممکن است منجر به این شود که هیچ کار مهمی انجام ندهید.
چیزهایی را که معمولاً برای به تعویق انداختن کارها، از آنها استفاده می کنید، حذف نکنید.
بنابراین از خود بپرسید: چگونه از زیر بار وظایفم در می‌روم؟
برای خود من معمولا تلفن همراه، چک کردن شبکه های مجازی و مرورگر های مختلف است.
برای همین موبایلم را در حالت بی صدا قرار می‌دهم و وقتی کار می کنم آن را در مکانی دیگر می‌گذارم.
با برداشتن این مانع کوچک، شاید ۹۵ درصد مواقع از تله آن جلوگیری میکنم.
اگر شما:
- همین مشکل را در مورد بازی دارید، هنگام کار، کنترل خود را در اتاق دیگری قرار دهید.
- در فیس‌بوک یا سایر وب‌سایت‌های رایانه خود سر میکنید، با استفاده از StayFocusd، آنها را برای مدتی مسدود کنید.
- تلویزیون تماشا می کنید، سیم های آن را از برق بکشید. یا یکی از سیم ها را بردارید و در قسمتی دیگر از خانه خود قرار دهید.
- نکات منفی و مثبت را برای انگیزه مجدد، فهرست کنید.
پرسیدن سوالات بهتر باعث می شود پاسخ های بهتری هم داده شود.
دو مجموعه سوالی که با چشمان بسته از خودم پرسیده ام و بارها انگیزه ام را تقویت کرده اند عبارتند از:
- زندگی من در ۵ سال آینده چگونه خواهد بود اگر به همان مسیر فعلی ادامه دهم؟
- چگونه ممکن است زندگی برای من و شاید حتی برای افراد اطرافم بدتر شود؟
این مانند ضربه زدن به خود نیست، بلکه یک بررسی هوشیارانه و واقع بینانه از این است که به کجا می روید؟
ممکن است ناراحت کننده باشد، اما سعی کنید تا جایی که می توانید پیامدهای منفی را در ذهن خود ببینید تا انگیزه خود را برای انجام آن تغییر مثبت بیشتر کنید.
از خود بپرسید:
- اگر شروع کنم، به آن پایبند باشم و راهم را با این تغییرات ادامه دهم، یک سال دیگر زندگی من چگونه خواهد بود؟
- اگر به آن پایبند باشم، چگونه زندگی نه تنها برای من، بلکه برای افرادی که دوستشان دارم بهبود می یابد؟
- زندگی خود را خلوت کنید.
هنگامی که زندگی شما بیش از حد به هم ریخته و طاقت فرسا است، ممکن است با روی مبل دراز کشیدن و تماشای تلویزیون یا موبایل خود، همه چیز را خاموش کرده یا به تعویق بیاندازید.
وقتی اینطور است، شروع به شلوغ کردن ساعات کاری و ساعات مخصوص خود کنید.
دو سوالی که به من در انجام این کار و یافتن مهمترین چیز کمک کردند، عبارتند از:
- اگر امروز فقط ۲ ساعت زمان برای کار داشتم، روی چه چیزی کار می کردم؟
- اگر امروز فقط ۱ ساعت وقت آزاد داشتم چگونه آن را صرف می‌کردم؟
از اینها برای رهایی از وضعیت فعلیتان استفاده کنید تا کمی روز عادی خود را زیر سوال ببرید و اولویت های اصلی خود را پیدا کنید.
سپس ببینید از بین چیزهایی که در پاسختان وجود ندارد کدام را می‌توانید به حداقل برسانید یا از برنامه خود حذف کنید.
- هر ازگاهی با شکست خوردن مشکلی نداشته باشید.
ترس از شکست خوردن، می تواند شما را مجبور به انجام کارهای راحت و چیزهایی که به عنوان تنبلی می‌بینید، بکند.
اما هرکس که به دنبال چیزی است که واقعاً می‌خواهد و آن چیز خارج از منطقه امن او است، هر از گاهی دچار لغزش می‌شود و شکست می‌خورد.
این فقط بخشی از یک زندگی خوب است (حتی اگر ما در مورد شکست های مردم، به اندازه موفقیت های آنها نشنویم).
شکست را به عنوان یک تجربه برای یادگیری و راهی برای سازنده تر و مهربان تر بودن با خود، ببینید.
شما می توانید این کار را با پرسیدن این دو سوال از خود انجام دهید:
- ۱ چیزی که می توانم از این موقعیت یاد بگیرم چیست؟
- بهترین دوست/والد من چگونه از من حمایت می کند و در این شرایط به من کمک می کند؟ (سپس با خودتان صحبت کنید و کارهایی را انجام دهید که او انجام میداد)
- اشتیاق، انرژی و انگیزه دیگران را در خود جای دهید.
هر چیزی که به ذهن و زندگی خود راه دهید، روی شما تأثیر خواهد گذاشت.
اگر افرادی که بیشتر با آنها معاشرت می کنید معمولاً در مورد کار یا مدرسه کمی تنبل هستند، خیلی راحت می‌شود که خود را با آن روحیه و طرز فکر وفق دهید و با آنها همراه شوید.
اما اگر در زندگی واقعی از طریق کتاب، اینترنت، پادکست ها و کتاب های صوتی زمان بیشتری را با افراد با انگیزه بگذرانید، این امر بر طرز فکر و روحیه شما نیز تأثیر می گذارد.
بنابراین به آنچه به صورت روزانه به ذهن خود راه می دهید فکر کنید و اگر صلاح دانستید تغییراتی در آن، ایجاد کنید.
- از زمان تنبلی خود قدردانی کنید و از آن لذت ببرید.
زمانی که صرف تنبلی کردن می‌شود، به من کمک می‌کند تا آرام و شارژ شوم و این باعث خوشحالی من است.
اما اگر این کار را بیش از حد انجام دهم، برایم نتایج خوبی نخواهند داشت. چون:
- شروع به نا امید شدن میکنم چون به سمت آن چیزی که می‌خواهم حرکت نمیکنم.
- به جای آرام کردن من، باعث ایجاد استرس می‌شود.
- چون من کارهای مهم را انجام نمی دهم.
- این کار می تواند خیلی زود عواقب منفی اش را ظاهر کند.
با این وجود، صرف مقدار متعادلی از زمان برای تنبلی کردن، برای من مفید واقع شده است.
و طبق تجربه من، وقتی کمی به این فکر می کنید که می خواهید زمان استراحت خود را چگونه بگذرانید (مهم نیست که ۱۰ دقیقه استراحت باشد یا یک روز کامل) و از آن زمان برای انجام کاری استفاده کنید که واقعاً از آن لذت می برید، مانند خواندن کتابی که دوست دارید به جای تماشای بی‌هدف برنامه‌های تلویزیونی، نه تنها شادی و رضایت بیشتری را برای خود به ارمغان می‌آورید، بلکه وقتی زمان استراحت را صرف این کار ها میکنید، انگیزه و انرژی بیشتری هم برای ادامه کارتان دارید.
به همین دلیل مطمئن می‌شوم که از این زمان ها درست استفاده کنم و از آنها کاملا لذت ببرم، چون میدانم که این بازه استراحت، از چندین جهت برایم مفید است.
منبع:
