چگونه از احساس تاسف نسبت به خودمان دست برداریم: 10 قدم موثر
وقتی شکست می خورید، مرتکب اشتباه می شوید یا همه چیز آنطور که انتظار داشتید پیش نمی رود، چه احساسی دارید؟ برای خودتان متاسف هستید؟ خب این در برخی از شرایط و تا حدودی، طبیعی است؛ اما آیا برای مدت طولانی درگیر این وضعیت روانی می شوید؟
اگر اینطور است، پس این راهنما برای شماست؛ زیرا در آن من می خواهم 10 مرحله ای را به اشتراک بگذارم که به من کمک کرده اند تا برای خودم متاسف نباشم. عادات و تکنیک های ساده ای که به من کمک کرده اند تا این موضوع را در زندگی ام کاهش داده و بر آن غلبه کنم و دیگر وقت و انرژی زیادی را صرف آن نکنم.
حالا بیایید شروع کنیم.
-
نفس بکشید.
ابتدا ذهن و بدن خود را کمی آرام کنید تا عقلانی و واضح فکر کنید. این ساده ترین راه برای انجام آن است. فقط بشینید و چشمانتان را ببندید. سپس با بینی و شکم خود نفس بکشید. فقط روی هوای ورودی و خروجی تمرکز کنید، نه هیچ چیز دیگر.
این کار را برای 1-2 دقیقه انجام دهید.(به شخصه دوست دارم یک تایمر روی موبایل خود تنظیم کنم تا این کار را زودتر تمام نکنم). انجام این کار شما را در مرکز توجه قرار می دهد و باعث می شود دوباره تمرکز بیشتری داشته باشید.
-
روی جهان زوم کنید. (و سپس قدردانی کنید).
از خود بپرسید: آیا کسی در این سیاره، شرایطی بدتر از من دارد؟ این سوال کمک می کند تا مسائل از منظر وسیع تری دیده شوند. اغلب این کار را با پرسش از خودم انجام می دهم:
3 چیزی که می توانم بابت آنها سپاسگزار باشم، اما اغلب آنها را بدیهی می دانم چیست؟
خوب، می توانم برای بسیاری از این چیزها سپاسگزار باشم:
چیز هایی مانند:
- آب شیرین.
- سه وعده غذایی ثابت در روز.
- سقفی بالای سرم
همین دو قدم اول، اغلب برای من کافی است که دیگر برای خودم متاسف نباشم و درگیر دلسوزی وردن به خودم نشوم.
اگر نه پس میروم به سراغ…
-
روی زندگی خود زوم کنید.
این را در موقعیتی که باعث تأسف شما نسبت به خودتان شده است، از خود بپرسید:
آیا این موضوع در 5 سال آینده مهم خواهد بود؟ یا حتی در 5 هفته دیگر؟
معمولاً پاسخ من به این سوال، منفی است، اما من گاهی عجولانه از کاه کوه میسازم.
-
در موقعیتی که در آن هستید، یک فرصت یا یک درس پیدا کنید.
انجام این کار می تواند به شما کمک کند تا آنچه که برای شما اتفاق افتاده را، با دیدی خوش بینانه تر و سازنده تر ببینید. این بدان معنا نیست که موقعیتی که شما در آن قرار گرفته اید، یک موقعیت عالی است، اما طبق تجربه من، مهم است که این کار را تنها برای داشتن ذره ای خوش بینی، انجام داد.
و همچنین به این دلیل که سختترین موقعیتهایی که در آنها بدترین احساس را داشتهام، در درازمدت برای من مفید بوده اند. آنها یک یا چند درس بسیار مهم را به من آموخته اند تا بازی را عوض کنم، یا حداقل چیزهای بسیار ارزشمندی بوده اند که باید در ذهن داشته باشم.
-
یک محدودیت زمانی برای خود تعیین کنید.
یکی از کارهایی که گاهی در حالت عاطفی منفی، مثلاً موقعیت هایی که در آن برای خودم متاسفم یا چیزها را از دید منفی میبینم، انجام می دهم، این است که با آن هماهنگ باشم. آن را در آغوش بگیرید، اما با یک زمان و فقط برای مدتی کوتاه.
زیرا باید آنچه را که اتفاق افتاده پردازش کنیم. تمام احساسات، افکار یا شوکی که یک موقعیت ایجاد کرده است را در خود بپذیرید. نادیده گرفتن آن می تواند منجر به ظهور آن افکار و احساسات در موقعیت ها و روش های غیرمنتظره شود.
بنابراین فقط 10 دقیقه وقت بگذارید تا برای خودتان احساس تاسف کنید. اما پس از آن، با تمام شدن آن دقایق، به سمت فضای سازنده تر حرکت کنید و یک بار دیگر، به جلو متمرکز شوید.
-
با کمک به دیگران، از ذهن خود بیرون بیایید.
برای جلوگیری از درگیر شدن در یک مارپیچ رو به پایین از ترحم به خود، به بیرون تمرکز کنید.
روی شخص دیگری، روی ارزش دادن به یک یا چند نفر در زندگی خود تمرکز کنید.
این کار شما را از ذهن خود خارج می کند و از اینکه به کسی کمک کرده اید احساس خوبی خواهید داشت. وقتی می بینید که چهره طرف مقابل به لطف کاری که انجام داده اید، روشن تر شده، احساس بهتریهم خواهید داشت.
چند راه خوب برای ارزش دادن و کمک کردن، عبارتند از:
کمک عملی.
شاید کسی برای حرکت کردن نیاز به کمک داشته باشد. یا اینکه بخواهد برنامه هایی را برای مهمانی آخر هفته خود تنظیم کند. یا با یافتن اطلاعات برای تصمیمی که می گیرد.
شنیدن.
کاملاً کنار آنها باشید و به صحبت های کسی که از موقعیتی در زندگی اش صحبت می کند، گوش دهید.
و اگر سؤال کرد، توصیه یا بحثی در مورد اینکه چه کاری می تواند برای بهبود وضعیتی که در آن است انجام دهد، ارائه دهید.
در زندگی روزمره، با دیگران مهربان باشید.
با نگه داشتن در به یک غریبه مهربانی بورزید، در حین رانندگی به او اجازه دهید وارد مسیر شما شود یا اگر در شهر شما گم شده، به او کمک کنید.
-
به آینده احتمالی خود نگاه کنید.
از خود بپرسید: اگر این موضوع را ادامه دهم، عواقب آن چه خواهد بود؟
اگر برای مدت طولانی درباره خودم متاسف باشم، یک سال دیگر زندگی من چگونه خواهد بود؟ در 5 سال آینده چطور؟
چگونه بر روابط من تأثیر می گذارد؟
چگونه بر شانس من برای رسیدن به اهداف و رویاهایم تأثیر می گذارد؟
پاسخ های خود را یادداشت کنید و از آنها به عنوان انگیزه ای استفاده کنید تا دفعه بعد که احساس کردید در آن افکار منفی گم شده اید، یک بار دیگر به جلو حرکت کنید.
-
یک یادآور ایجاد کنید و آن را نزدیک خود نگه دارید.
من از یکی از آنها استفاده کردم که روی موبایلم میگفت: «برای 30 روز افکار قربانی کننده، نداریم».
یکی دیگر از راه های خوب برای استفاده از یادآوری این است که پیام خود را روی یک کاغذ بنویسید و آن را در میز کنار تخت خود قرار دهید تا این یکی از اولین چیزهایی باشد که هر روز می بینید.
چند چیز که می توانید بنویسید:
- اشکالی ندارد که 10 دقیقه برای خود متاسف باشید. اما بعد از آن به جلو حرکت کنید و دوباره وارد عمل شوید.
- 3 چیز که در زندگی ام می توانم برایشان سپاسگزار باشم اما اغلب، آنها را بدیهی می دانم چیست؟
-
یک برنامه کوچک ترسیم کنید.
(و فقط یک قدم برای پیشبرد آن بردارید).
یکی از بهترین راهها برای عبور از وضعیت روانی که در آن احساس میکنید قدرت زیادی برای تغییر وضعیت خود ندارید، برداشتن یک قدم کوچک است.
و ایجاد یک برنامه کوچک – یا شروع آن – برای اینکه بتوانید وضعیتی را که باعث تأسف شما شده، بهبود بخشید یا از آن دور شوید.
پس فقط با یک خودکار و یک تکه کاغذ بنشینید. و به مدت 3-5 دقیقه به شدت فکر کنید تا یک یا چند قدم کوچک برای حرکت به جلو پیدا کرده و سپس شروع کنید.
فقط یکی از آن قدم های کوچک را بردارید تا برنامه خود را عملی کنید. طبق تجربه من، این کار باعث می شود احساس قدرت و بهتری در مورد خود و زندگی خود داشته باشید.
-
از خود بپرسید: در آینده چگونه می توانم از درگیر شدن با همان تله، جلوگیری کنم؟
در نهایت، پس از اینکه احساس قدرت بیشتری کردید و با برنامه ریزی خود شروع به کار کردید، چند دقیقه وقت بگذارید و سؤال بالا را از خود بپرسید.
به این فکر کنید که دفعه بعد که مشکلی پیش آمد یا زمانی که برای مدت طولانی برای خودتان متاسف شدید، چه کار متفاوتی می توانید انجام دهید.
چندتا از مواردی که در این مورد بیشتر به من کمک کرده اند، عبارتند از:
- خواندن یادداشتیکه پیامدهای آتی که روی آن نوشته شده است.
- به خودم یادآوری میکنم که در اسرع وقت با کسی در مورد آن صحبت کنم تا بتوانم مسائل را بیرون بریزم و آنها را بفهمم. اگر نیاز داشتم، با این شخص در مورد اینکه چه کاری می توانم برای بهبود وضعیتی که در آن قرار دارم انجام دهم، بحث مفیدی داشته باشم. یا گاهی اوقات میگذارم این فرد اجازه ندهد از کاه کوه بسازم.
- به خودم یادآوری می کنم که شروع یک برنامهو برداشتن یک قدم کوچک به جلو احساس و وضعیت ذهنی من را تا حد زیادی تغییر می دهد.
منبع:
- https://www.positivityblog.com/stop-feeling-sorry-for-yourself