بیوگرافی هانری بکرل (زندگینامه دانشمندان)
در زندگی نامه هانری بکرل اینگونه آمده است که: آنتوان هانری بکرل در سال ۱۸۵۲ در خانواده ای تحصیل کرده در فرانسه متولد شد.
آنتوان هانری بکرل، فیزیکدان فرانسوی از کاشفان پدیده پرتوزایی یا رادیواکتیویته است.
پدر و پدربزرگش نیز مانند او در رشته فیزیک تحصیل کرده و در همین رشته به درجه پروفسوری رسیده بودند. آنتوان هانری بکرل از سال ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۴ در پلی تکنیک پاریس و از سال ۱۸۷۴ تا ۱۸۷۷ در مدرسه «پل ها و راه ها» تحصیل کرد. از سال ۱۸۷۸ به عنوان دانشیار در پلی تکنیک و در وزارت راه و پل، به عنوان مهندس ارشد مشغول به کار شد.
هانری بکرل در سال ۱۸۸۴ موفق به اثبات نوارهای اشعه مادون قرمز در طیف نور خورشید شد. او در سال ۱۸۸۹ به عضویت آکادمی علوم درآمد و در سال ۱۸۹۱ کرسی استادی فیزیک کاربردی را در موزه تاریخ طبیعی پاریس از آن خود ساخت.
آزمایش هانری بکرل
در همان سال بود که هانری بکرل کار بر روی پدیده فسفرسانس در مواد معدنی گرمادیده را آغاز کرد. کشف اشعه ایکس یا رونتگن توسط ویلهلم کونراد رونتگن در سال ۱۸۹۵، توجه بکرل را به پدیده فلوئورسانس جلب کرد.
فسفرسانس و فلوئورسانس به پدیده هایی گفته می شود که در آنها ماده ای خاص پس از قرار گرفتن در برابر نور مرئی یا نامرئی یا عوامل دیگری مانند ضربه دیدن یا گرم شدن، انرژی را در خود ذخیره کرده و سپس به صورت طیفی از امواج مرئی منتشر می کند.
تفاوت این دو پدیده، در زمان میان دریافت و تابش، یا به عبارتی در دوام تابش است. اگر زمان تحریک کمتر از یک ثانیه باشد، پدیده را فلوئورسانس و اگر بیشتر از آن باشد فسفرسانس می نامیم.
عکس هانری بکرل
کشف بزرگ هانری بکرل
هانری بکرل که روی پدیده فلوئورسانس کار می کرد، در یکی از تحقیقات خود مقداری از یک ماده حاوی اورانیوم را روی کاغذ سیاهی که در زیر آن صفحه حساس عکاسی قرار داشت گذاشت و آن را در معرض تابش نور خورشید قرار داد.
هانری بکرل عقیده داشت که نور خورشید نمی تواند از کاغذ سیاه بگذرد، اما اگر در تابش فلوئورسانسی که این ماده تولید می کرد، اشعه ایکس وجود داشته باشد، این اشعه می تواند بر روی صفحه عکاسی اثر بگذارد. او پس از توقف کار خود، صفحات عکاسی را که حاوی مقداری اورانیوم بود، در کشوی میزش قرار داد. پس از چند روز که تصمیم گرفت عکسها را ظاهر کند، متوجه شد که صفحه عکاسی بر اثر تابش یک اشعه بسیار قوی سیاه شده است. بررسی های بیشتر هانری بکرل در این زمینه، منجر به کشف عناصر رادیو‌اکتیو شد.
بکرل در ۲۴ فوریه همان سال، آکادمی علوم را از کشف خود باخبر کرد.
او به خاطر کشف این تابش خودبخودی، که توسط ماری کوری رادیواکتیویته نام گرفته بود، همراه با پی یر و ماری کوری فرانسوی، جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد.
هانری بکرل در سال ۱۹۰۳ به پاس کشف پرتوزایی خودبخودی و دیگر خدماتش، به همراه ماری و پی یر کوری، جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. واحد اندازه‌گیری پرتوزایی، به یاد او به همین نام نامگذاری شده است.
آنتوان هانری بکرل، در ۲۵ اوت ۱۹۰۸، در لاکروازیک (Le Croisic)، واقع در سواحل خلیج بیسکایا، درگذشت.
