پادکست زندگینامه توماس هاردی شاعر و رمان نویس
بیوگرافی توماس هاردی (زندگینامه بزرگان)
توماس هاردی یکی از مطرح ترین نویسنده ها و شاعران انگلیسی تبار قرن بیستم میلادی می باشد. او رمان نویس و شاعر جنبش طبیعت گرایی بود که ابتدا به کار معماری مشغول بود و بعد از آن به فعالیت ادبی روی آورد. آثارش معمولا در شمار جنبش طبیعت گرایی طبقه بندی می شوند. ولی در تعدادی از اشعار و آثار او نشانه هایی از ادبیات عصر روشنگری و رمانتیسیسم به چشم می خورد.
توماس هاردی ده ها رمان و شعر دارد که آثارش مورد تقدیر و توجه بسیاری از دوستداران ادبیات قرار گرفته است و از او به عنوان فردی یاد می شود که موفق شده تاثیر فراوان و قابل توجهی بر شعر مدرن انگلیسی بگذارد.
دوستان عزیز سایت پرورش افکار برای کسب اطلاع و آشنایی بیشتر با زندگی نامه توماس هاردی در ادامه ی این مقاله با ما همراه باشید.
دوران کودکی و جوانی توماس هاردی
در شرح زندگینامه توماس هاردی این گونه آمده است که وی در تاریخ دوم ژوئن ۱۸۴۰ در نزدیکی شهر دورچستر انگلستان متولد شد. شغل پدرش سنگتراشی و مادرش زنی اهل مطالعه بود. توماس از کودکی تا سن هشت سالگی یعنی هنگامی که برای نخستین بار به مدرسه می رفت، نزد مادرش درس می خواند.
توماس پس از گذشت چند سال برای فرا گرفتن زبان لاتین به یک مدرسه ی محلی رفت ولی به این دلیل که موقعیت اجتماعی خانواده اش در حدی نبود که لازم باشد برای ادامه تحصیل به دانشگاه برود، تحصیلات رسمی خود را در همان سن شانزده سالگی تمام کرد. سپس برای کارآموزی نزد یک معمار محلی رفت و کار خود را آغاز کرد.
معماری و ادامه تحصیل در لندن
توماس تا سن بیست و دو سالگی به عنوان یک معمار کارآموزی کرد، سپس به لندن نقل مکان کرد و در دانشگاه کینگ ثبت نام نمود و به زودی موفق شد جایزه ی انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا و انجمن معماری را به خود اختصاص دهد. ولی با وجود موفقیت هایی که در لندن به دست آورد هرگز آن جا را به عنوان خانه ی خود ندانست.
وی به خوبی به اختلافات طبقانی و جایگاه اجتماعی اش در شهر لندن مطلع بود، به همین دلیل پس از سپری شدن پنج سال، در حالی که به شدت نگران وضعیت سلامتی اش بود تصمیم گرفت به مناطق دوردست خود بازگردد تا زندگی اش را وقف نوشتن کند.
آغاز فعالیت های ادبی توماس هاردی
نخستین رمانی که توماس هاردی نوشت به نام «بانو و مرد فقیر» می باشد که نوشتن آن را در سال ۱۸۶۷ به پایان رساند. ولی متاسفانه با وجود تلاش های فراوان نتوانست ناشری را پیدا کند که حاضر شود رمان او را چاپ کند. به همین دلیل تمام دست نوشته های خود را از بین برد که اکنون تنها بخش محدودی از آن باقی مانده است.
چندی بعد بنا به تشویق های دوست و مرشدش به نام «جورج مردیت» که خودش هم به نویسندگی و شعرسرایی مشغول بود، کار خود را ادامه داد. سپس در سال ۱۸۷۱ رمان «علاج های ناامیدانه» و در سال ۱۸۷۲ رمان «زیر درختان گرینوود» را با به صورت ناشناس چاپ و منتشر نمود.
توماس هاردی اما در سال ۱۸۷۳ داستان «یک جفت چشم آبی» را به نام خودش چاپ و منتشر کرد. پس از آن رمان دیگری به نام «دور از اجتماع خشمگین» را در سال ۱۸۷۴ چاپ کرد. این رمان به اندازه ای موفقیت آمیز بود که پس از آن توانست کار معماری خود را رها کند و به صورت تمام وقت روی کارهای ادبی خود تمرکز کند. توماس هاردی موفق شد در مدت بیست و پنج سال بیش از ده رمان بنویسد و منتشر کند.
توماس هاردی و سرودن شعر
توماس هاردی اولین جلد اشعارش را موفق شد در سال ۱۸۹۸ به نام مجموعه اشعار «وسکس» منتشر نماید. این مجموعه شامل اشعاری بود که هاردی در مدت سی سال آن ها را سروده بود. اگرچه شعرهایش در عصری که زندگی می کرد به اندازه ی رمان ها و داستان هایش مورد توجه و استقبال قرار نگرفت، ولی امروزه از توماس هاردی به عنوان یکی از بزرگ ترین شاعران قرن بیستم یاد می شود.
بیشتر شعرهای او مانند «نواهای بی اثر» و «نیامده بر سر قرار» که به نام ملاقات نافرجام هم از آن یاد می شود، دارای مضمون هایی از قبیل عشق، ناامیدی، زندگی و جدال درازمدت انسان با دردهای بشریت و نابرابری ها می باشد. برخی دیگر از شعرهایش مانند «پرنده ی کور» نشان دهنده ی عشق به طبیعت است و موضع محکم او را در برابر بی رحمی با حیوانات نشان می دهد.
توماس هاردی در سال ۱۸۷۴ ازدواج کرد و پس از چندین سال زندگی خوب و شاد همسرش در سال ۱۹۱۲ فوت کرد و این واقعه تاثیر فراوانی بر توماس هاردی گذاشت. به همین خاطر تمام شعرهایی که توماس هاردی در سال های ۱۹۱۲ و ۱۹۱۳ سروده است، همگی تاثیر پذیرفته از مرگ اما همسرش می باشد.
زندگی خصوصی توماس هاردی
توماس هاردی در سن سی سالگی با دختری به نام «اما لاوینیا گیفورد» آشنا شد و پس از گذشت مدت زمانی به شدت دلباخته ی او شد. توماس هاردی و اما لاوینیا سرانجام در سال ۱۸۷۴ با یکدیگر ازدواج کردند. زندگی مشترک آن ها سی و هشت سال ادامه داشت تا این که در سال ۱۹۱۲ اما فوت کرد و این مسئله تاثیر عمیقی بر روح توماس گذاشت. توماس پس از مرگ همسرش تصمیم گرفت به کورنوال سفر کند تا خاطرات گذشته اش را با اما در آن جا تجدید نماید.
توماس هاردی پس از گذشت دو سال از فوت همسرش تصمیم گرفت مجدد ازدواج کند، از این رو با زنی به نام «فلورانس امیلی داگدل» که حدود سی و نه سال از خودش کوچک تر بود، ازدواج کرد. اما در آن دوران باز هم از مرگ همسر سابقش غمگین بود و سعی داشت با سرودن شعر بر این غم و اندوه غلبه نماید.
فوت توماس هاردی
توماس هاردی در سال ۱۹۲۷ به بیماری ذات الجنب که بیماری آب آوردن ریه است مبتلا شد و در ماه ژانویه ۱۹۲۸ از دنیا رفت. در گواهی فوت علت مرگ او کهولت سن و ایست قلبی نوشته شد. وارث هاردی دوست داشت که او را در قطعه ی مخصوص شاعران دفن کنند، ولی این در حالی بود که خود هاردی گفته بود خواسته ی قلبی اش این است که پس از مرگ در کنار مزار همسر نخستش اِما دفن شود. این گونه بود که سرانجام توماس هاردی را در قطعه ی شاعران واقع در کلیسای وست مینیستر دفن کردند.
وارث هاردی پس از مرگ او، تمام اموال، نامه ها و دفترچه یادداشتش را سوزاند. از آثار و شعرهای او تنها ۱۲ قطعه باقی مانده است.
برخی از رمان ها و اشعار توماس هاردی
رمان های توماس هاردی
بانو و مرد فقیر – ۱۸۷۶
داروهای ناامیدی – ۱۸۷۱
زیر درخت گرینوود – ۱۸۷۲
یک جفت چشم آبی – ۱۸۷۳
دور از اجتماع خشمگین – ۱۸۷۴
دست آتلبرتا – ۱۸۷۶
بازگشت بومی – ۱۸۷۸
استاد ترومپ (فرمانده ی شیپورچیان) – ۱۸۸۰
یک لائودیسین – ۱۸۸۱
دو نفر در یک برج – ۱۸۸۲
شهردار کاستربریج – ۱۸۸۶
ساکن بیشه زار – ۱۸۸۷
داستان های وسکس – ۱۸۸۸
تس از خانواده ی دوربرویل – ۱۸۹۱
گروه بانوان شرافتمند – ۱۸۹۱
قضای روزگار – ۱۸۹۴
جود گمنام – ۱۸۹۵
دلبند – ۱۸۹۷
مجموعه اشعار توماس هاردی
عکس – ۱۸۹۰
اشعار وسکس – ۱۸۹۸
شعرهایی از گذشته و آینده ۱۹۰۱
مردی که او کشت – ۱۹۰۲
مضحکه زمان و دیگر اشعار – ۱۹۰۹
صدا – ۱۹۱۲
طنز اتفاقات – ۱۹۱۴
لحظه های بصیرت – ۱۹۱۷
مجموعه اشعار – ۱۹۱۹
سرودهای اخیر و اولیه – ۱۹۲۳
نمایش های انسانی، خیال های دوردست، آوازها و جزییات – ۱۹۲۵
کلام زمستانی در وزن ها و قافیه های مختلف – ۱۹۲۸
مجموعه کامل اشعار – ۱۹۷۶
