در دانشگاه این چیزها را به ما نمی گویند: (انتخاب شغل مناسب،نحوه انتخاب شغل مناسب،مهارت در روش کار،مدرک مهم نیست)
وقتی کودک بودیم تصور می کردیم آینده روشن، قابل پیش بینی و قابل تعیین است. وقتی از کودکی سؤال می کنیم که در آینده چه شغلی را انتخاب خواهد کرد، پاسخ او ساده و روشن خواهد بود: پلیس، خلبان، دکتر و غیره. اما به تدریج که کودکی بزرگتر می شود، با موقعیت ها، تصمیم گیری ها و انتخاب هایی روبرو می شود که قبلاً هرگز با آنها سر و کاری نداشته است.
برخلاف تصور بسیاری از افراد، دانشگاه همه چیز را راجع به کار و حرفه و بازار به ما نخواهد آموخت. در واقع بسیاری از دانشجویان درس ها را تنها به صورت نظری می آموزند و وقتی فارغ التحصیل می شوند از آمادگی برای ورود به بازار کار برخوردار نیستند.
در اینجا به ۱۰ واقعیت می کنیم که آنها را در دانشگاه نمی آموزیم، و تنها بر اثر تجربه و رویارویی با واقعیت کار به آنها پی می بریم:
۱- مجبور نیستیم خود را به رشته ای که خوانده ایم محدود کنیم.
اگر رشته تحصیلی ما در دانشگاه روزنامه نگاری بوده است، ممکن است تصور کنیم تنها گزینه ما روزنامه نگاری است. ولی مطمئناً با توجه به مهارت های ارتباطی قدرتمندی که در دانشگاه کسب کرده ایم، می توانیم در شغل هایی مانند بازاریابی، مسئول روابط عمومی و غیره موفق باشیم. این شغل ها به تجربه ما خواهند افزود.
۲- بسیاری از کارفرمایان اهمیت چندانی برای مدرک ما قائل نیستند.
بر خلاف تصور بسیاری از افراد، کارفرمایان زیادی وجود دارند که اهمیتی نمی دهند کجا درس خوانده ایم یا رشته مان چه بوده است. آنچه برای آنها مهم است مهارت های ماست، اینکه چقدر در کار موردنظرمان مهارت داریم. تجربه نیز یکی از عواملی است که کارفرمایان به آن اهمیت می دهند. وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل می شویم، تجربه کار نداریم و رزومه کاریمان خالی است. در چنین شرایطی کارآموزی و فعالیت های داوطلبانه راهی برای کسب تجربه هستند.
۳- بعضی کارفرمایان حتی از ما مدرک نمی خواهند.
مهم نیست چه مدرکی دارید. این حرف برای کسانی که چند سال وقت خود را در دانشگاه سپری کرده اند چندان خوشایند نیست، ولی واقعیت دارد. برای بسیاری از مدیران مهارت، تجربه و استعداد مهم تر از مدرک دانشگاهی است. اگرچه مدرک دانشگاهی مسلماً در موفقیت افراد مؤثر است، ولی جاده موفقیت مستقیم نیست و تنها از دانشگاه نمی گذرد.
۴- شغل هایی وجود دارد که به رشته ما مربوطند ولی هرگز نامشان را هم نشنیده ایم.
همه دانشجویان در طول تحصیلات خود با شغل های مربوط به رشته تحصیلشان آشنا می شوند و به آنها فکر می کنند، ولی دامنه شغل های مربوط به یک رشته گسترده تر از چیزی است که فکر می کنیم. مثلاً اگر رشته کسی زبان انگلیسی باشد، علاوه بر ترجمه و تدریس، می تواند به کار انتشار و ویرایش رو بیاورد.
۵- نمره ها مهم نیستند.
احتمال اینکه کارفرما از ما کارنامه بخواهد تا نمره هایمان را چک کند بسیار کم است. البته این واقعیت نباید دانشجویان را از تلاش برای گرفتن نمره های خوب منصرف کند، ولی واقعیت این است که اکثریت قریب به اتفاق کار فرمایان به نمره اهمیت نمی دهند.
۶- اهمیت روابط را فراموش نکنیم.
از روابط خود با دوستان و سایر فارغ التحصیلان نهایت استفاده را ببریم. با آنها مشورت کنیم و از آنها در مورد فرصت های شغلی بپرسیم. با استادان خود صحبت کنیم و از آنها مشاوره بخواهیم.
۷- بعضی رشته ها پول سازترند.
این یک حقیقت مسلم است که قبل از انتخاب رشته باید در نظر گرفته شود. اگر درآمد برایمان مهم است، دقت کنیم رشته تحصیلی خود را تنها بر حسب علاقه خود انتخاب نکنیم.
۸- دانشگاه ما را برای یک شغل آماده نمی کند.
آنچه ما را برای کار آماده می کند دانشگاه نیست، بلکه تجربه است. و البته برای یافتن یک شغل به تجربه نیاز داریم. این یک سیکل معیوب است که خود ما باید راه حل خاص خود را برای آن پیدا کنیم.
۹- کارفرمایان آموزش به ما را وظیفه خود نمی دانند.
دقیقاً به همین دلیل است که اکثر آنها تمایلی به استخدام کسانی که تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند ندارند. بنابراین به خودمان لطفی بکنیم و در طول دوران تحصیل یک یا دو دوره کارآموزی بگذرانیم تا بعد از فارغ التحصیلی دیگر نگران تجربه کاری نباشیم.
۱۰- اشکالی ندارد اگر نظرمان عوض شود.
بسیاری از فارغ التحصیلان پس از فارغ التحصیلی، ورود به عرصه کار یا حتی در بدو ورود به دانشگاه به این نتیجه می رسند که این آن چیزی نیست که می خواسته اند. هیچ اشکالی ندارد (به شماره ۱ مراجعه کنید). لزومی ندارد همه چیز را از اول شروع کنیم و در رشته دیگری تحصیل کنیم، کافی است ذهنمان را باز کنیم و به گزینه های دیگری فکر کنیم که به رشته تحصیلیمان مربوط هستند.
