فراموش کردن گذشته می تواند کنار آمدن با مرگ، طلاق یا برهم خوردن رابطه ها را شامل شود. توصیه هایی که برایتان آورده ایم کمکتان می کند با گذشته خداحافظی کنید و به سمت آینده پیش روید.
فراموش کردن گذشته چه به معنای ترک یک رابطه عادتی یا سوگواری از مرگ عزیزی باشد یکی از سخت ترین کارهاست.
آسان نیست، اما راه های عملی وجود دارد که کمکمان کند گذشته مان را فراموش کنیم. اما قبل از اینکه با گذشته خداجافظی کنیم، لازم است با خاطرات و تجربیاتمان روبه رو شویم.
چطوری گذشته را فراموش کنیم
بنویسیم، حرف بزنیم، طراحی کنیم، نقاشی کنیم، وگرنه به دام خاطراتمان می افتیم. فراموش کردن گذشته یعنی احترام گذاشتن به خاطراتمان.
احساسات و عواطف مربوط به خاطرات دردناک را با شستن آنها از ذهنمان فراموش کنیم شاید در طول آن احساس وحشتناکی داشته باشیم اما بعد از آن آرام و راحت خواهیم شد. با زندگی کردن دوباره با آن خاطرات، فراموششان کنیم.
در صورت امکان به عقب برگردیم و با آدم هایی که در آن خاطرات کنارمان بودند صحبت کنیم. فراموش کردن گذشته می تواند به معنی برگشتن به گذشته باشد.
احساسات واقعی مان را تقسیم کنیم؛ اگر درست بود اعتراف کنیم. فراموش کردن گذشته به معنی ابراز احساساتمان است. اگر لازم است با اشتباهاتمان کنار بیاییم، باید گناه و خجالت ناشی از آن را گردن بگیریم.
اگر لازم است عذرخواهی کنیم و بخشش بطلبیم. فراموش کردن گذشته به معنی آسیب پذیر بودن است.
با میل غیرقابل کنترل خود به خوردن غذا یا نوشیدن مشروبات الکلی مقابله کنیم، درغیراینصورت به خودمان صدمه خواهیم زد. فراموش کردن گذشته یعنی دفن کردن غرورمان.
فراموش کردن یک عزیز، چه همسرمان باشد که از او طلاق گرفته ایم، چه خواهر یا برادر از دست رفته و چه یک حیوان خانگی، فراموش کردن کار سختی است.
باید بپذیریم که نمی توانیم برای تغییر گذشته کاری کنیم. هر چه در توان داشته ایم را انجام داده ایم. وقتی با شکست مواجه می شویم، بدانیم که تا جاییکه می توانسته ایم خوب، مهربان و موثر بوده ایم. اگر می بایست به عقب برگردیم، کار متفاوت تری نمی توانستیم انجام دهیم زیرا هر چه در توانمان بوده را همان موقع انجام داده ایم و همه چیز تمام شده است. گذشته را فراموش کنیم.
خودمان را بخاطر اشتباهاتمان ببخشیم. فکر کردن به کارهایی که می توانستیم یا باید انجام می دادیم، بی تأثیر و ناسالم است. اگر میخواهیم با اشتباهات یا شکست هایمان کنار بیاییم، باید بتوانیم خود را ببخشیم.
مراقب افکارمان باشیم. وقتی می بینیم که مشغول فکر کردن به گذشته هستیم، به آرامی افکارمان را به زمان حال برگردانیم.
به ذات و طبیعت زمان اعتماد کنیم. مطمئن باشیم به مرور زمان التیام یافته و پیش می رویم. زخم هایمان به تدریج رویه بسته و خیلی زود فقط جای آن باقی می ماند البته به شرطی که بتوانیم گذشته را رها کنیم.
با افراد جدید وارد رابطه شویم. لازم نیست دایره دوستانمان را به کل عوض کنیم؛ می توانیم یک دوستی تازه با یکی از همکارانمان برقرار کنیم یا همسایه مان را برای صرف قهوه دعوت کنیم. اگر درمورد اینکه مشغول کنار آمدن با شکست هایمان هستیم برای او حرف بزنیم، خیلی بهتر خواهیم توانست با گذشته دردناکمان خداحافظی کنیم.
در مکالماتمان به دنبال تعادل باشیم. خیلی مهم است که درد و ناراحتی خود را تقسیم کنیم اما به همان اندازه هم مهم است که علاقه مان به زندگی دیگران را نشان دهیم. رها کردن گذشته یعنی رها کردن خودمان.
دنیایی تازه را تجربه کنیم. در یک رشته جدید ثبت نام کرده و برای آموزش برویم. برای فراموش کردن گذشته، باید بتوانیم از جهت های تازه ای به زندگی نگاه کنیم.
وقتی می خواهیم شریک زندگی خود در گذشته را فراموش کنیم، باید جدی فکر کنیم که آیا عاقلانه است با هم وقت بگذرانیم یا باید به کلی او را فراموش کنیم. شاید هنوز دوستش داشته باشیم و افکار و احساساتمان درمورد او هنوز پیچیده باشد. ایجاد یک وقفه عاقلانه ترین کاری است که می توانیم انجام دهیم شاید بتوانیم با این وقفه او را به کلی فراموش کنیم.