لذت زندگی در چیست؟
به نظرم همه ی ما دوست داریم تغییراتی در زندگی مان ایجاد نماییم، تغییراتی که باعث شوند خوشحال تر و موفق تر باشیم. اما تعداد کمی از ما تغییرات را ایجاد و دنبال می کنیم، زیرا متعهدشدن به کاری که قرار است زندگی مان را دگرگون کند تعهدی است دلهره آور و سنگین. درست است؟
نه لزوماً … بهتر است به جای تمرکز بر گامهای بزرگ و افراطی، با این هشت تغییری که در این نوشته به آن اشاره میکنیم شروع نماییم، تغییراتی آنقدر کوچک و ساده که می توانیم فوری ایجادشان کنیم.
۱- ذهن مان را برای خوش بینی برنامه ریزی نماییم
احساسات ما بر افکار و اعمال مان تأثیر گذار است. به همین علت است که وقتی از خراب بودن هوا یا گذراندن هفته ای پرتنش ناراحتیم، حتی خارج شدن از تختخواب را هم به چشم خود نمی بینیم.
مشکل این است که اطراف ما پر از چیزهایی منفی می باشد که نمی توانیم کاری برایشان بکنیم. اما قادریم ذهنمان را برای خوش بین بودن برنامه ریزی نماییم. البته نمی توانیم همه ی افکار منفی را با داشتن ذهنی مثبت اندیش به دام بی اندازیم، اما با روش های زیر قادر هستیم مهار آنها را به دست بگیریم:
دفتر تشکر. به جای آنکه نگران نداشته هایمان باشیم، هر روز درباره ی چیزهایی بنویسیم که بابت آنها شکرگزاریم. شکرگزاری باعث خواهد شد خوشحال تر شویم، بهره وری مان را بهبود می بخشد و کمک میکند شبها راحت تر بخوابیم.
عبارات تأکیدی مثبت بسازیم و تکرارشان کنیم، عباراتی که پیشرفت ما را در حوزه ی مورد نظرمان تأیید کند.
با آدم هایی معاشرت کنیم که باعث خوشحال شدنمان می شوند. به یاد داشته باشیم عواطف سرایت می کنند!
توجهی به افکار منفی نداشته باشیم. فعال باشیم. ورزش باعث آزادشدن هورمون های اندورفین میشود، اما بی تحرکی منجر به فکرکردن اضافه و تحلیل کردن بیش از حد میشود.
۲- زنگ هشدار را نیم ساعت زودتر تنظیم کنیم
صبح زود از خواب بیدارشدن از رفتارهای مشترک بسیاری از افراد موفق می باشد. البته لازم نیست ما هم مانند تیم کوک، مدیر عامل اپل، ساعت ۳:۴۵ بامداد از خواب بیدار شویم، اما قادریم روزمان را نیم ساعت زودتر آغاز کنیم. بنابراین اگر تاکنون زنگ بیداری را سر ساعت ۷ تنظیم می کردیم، از امروز آن را ساعت ۶:۳۰ تنظیم کنیم.
چرا؟
این کار زمانی فراهم میکند برای ورزش کردن، مدیتیشن، مطالعه، بررسی ایمیل ها، صبحانه خوردن با خانواده، برنامه ریزی و کار بر روی موضوع موردعلاقه مان و… . ضمن اینکه دیگر مجبور نیستیم هر صبح با عجله از خانه خارج شویم، آن هم درحالیکه احساس فراموش کاری، بی دست و پابودن و گیجی می کنیم. اندازه گیری زمانی که برای وظایف و کارهای مختلف صرف می کنیم کلید پیشبرد ماست.
۳- فوری تمیزکاری کنیم
چقدر طول میکشد تخت مان را مرتب کنیم یا ظرف های صبحانه را بشوییم؟ پنج دقیقه؟ با این حال اگر به این کارهای کوچک روزمره نرسیم، به سرعت روی هم تلنبار خواهند شد. لیوان چای و سایر ظروف صبحانه تبدیل میشود به سینکی پر از ظرف های بدبو که تمیزکردن شان زمان زیادی میبرد. اگر این ظرف ها را همان موقع می شستیم، به این دردسر دچار نمی شدیم.
یک چیز دیگر: افرادی که تمیزکاری هایشان را فوری انجام می دهند، مثلاً هر صبح تخت شان را مرتب می کنند، معمولاً خوشحال تر و موفق ترند، چون انجام این کار به آنها حس موفق بودن، منظم بودن و کنترل بر اوضاع را میدهد.
۴- بیش از توان مان متعهد نشویم
یکی از موضوعاتی که اغلب در توصیه های خودیاری می بینم، آسان نمایش دادن هدف گذاری است. توصیه می کنند که برای بهتر خوابیدن ورزش کنیم. گفتن این حرف آسان است، اما وقتی مجبوریم ۱۲ ساعت در روز کار کنیم و هم زمان از نوزادی هم مراقبت کنیم، عمل کردن به آن سخت خواهد شد.
اصلاً قصد ندارم بهانه بیاورم. فقط اگر هدف هایمان را ساده و واضح تعریف کنیم، متعهد شدن به آنها راحت تر است و انجام دادن شان بسیار ساده تر میشود. با قدم های کوچک شروع کنیم و برای پیشرفت تلاش کنیم. اگر نیاز به ورزش بیشتری داریم، همان اول سراغ دوِ ماراتن نرویم! با ده عدد شنا در روز شروع کنیم یا بعد از شام اطراف محل زندگی مان قدم بزنیم یا تمرین ورزشی هفت دقیقه ای را (که در خانه قابل اجراست) انجام دهیم.
اگر می خواهیم سالم تر غذا بخوریم اما اهل آشپزی نیستیم، از خدمات شرکت هایی استفاده نماییم که مواد اولیه را به همراه دستور گام به گام پخت غذا به خانه می فرستند (مانند شرکت های Blue Apron یا Sun Basket). اگر تصمیم گرفتیم مدیتیشن کنیم، با ۵ دقیقه در روز آغاز کنیم.
این قضیه درباره ی دنیای کسب و کار هم صادق می باشد. نباید بیش از توانمان وعده بدهیم و کمتر از تعهدمان عمل نماییم
۵- خیلی پیش بینی پذیر نباشیم
انجام کارهای تکراری، آن هم هر روز، ما را تبدیل به ربات میکند. یکی از بهترین کارهایی که می توانیم برای خودمان بکنیم، این است که دست از “قابل پیش بینی بودن” برداریم. حداقل هفته ای یک بار از منطقه ی امن خود خارج شویم و دست به کار جدیدی بزنیم که هرگز پیش از آن نکرده ایم. غذاهای تایلندی را امتحان کنیم، به اسکی روی برف برویم، از فروشگاهی جدید خرید کنیم. حتماً متوجه منظورم شده اید!
پذیرای تجربه های جدید بودن باعث خوشحال تر شدن مان میشود، دیدگاه مان را تغییر میدهد، به شناخت بهتر موقعیت های نو کمک میکند، موجب افزایش انرژی میشود و باعث خواهد شد تا بیشتر پذیرای تغییرات باشیم. عکس این چرخه هم جریان دارد. تجربیات جدید خوشحال ترمان می کنند.
۶- به جای غرزدن، شکرگزار باشیم
همیشه سعی می کردم خوش بین باشم. حتی در تیره ترین روزهایم، باز هم این تلاش ادامه داشت و این کار با یادآوری این نکته ممکن میشد: به رغم شکست کسب و کارم، هنوز خانواده و دوستانم، حامی ام هستند. این کار به من کمک کرده از شرایط بحرانی بهترین استفاده را ببرم. شکرگزاری یکی از بهترین روش ها برای داشتن احساس بهتر در مواقع نیاز است. به خاطر بهترین اتفاقی که امروز برایمان افتاده، شکرگزار باشیم. قبلاً اشاره کردم که دفترچه ی شکرگزاری روزانه داشته باشیم، اما می خواهم پافشاری کنم: این کار می تواند زندگی ما را دگرگون کند. تحقیقات هم همین را می گویند.
افرادی که به طور هفتگی تشکرهایشان را می نویسند، معمولاً بیشتر ورزش می کنند، علائم تنش فیزیکی کمتری دارند و به آینده خوش بین ترند.
شکرگزاری روزانه باعث افزایش آگاهی، انگیزه، اراده، توجه، انرژی و طول خواب میشود و افسردگی را کاهش میدهد.
افرادی که روزانه به شکرگزاری فکر می کنند، درباره ی آن صحبت می کنند و تشکرهایشان را می نویسند، بیشتر به آدم هایی که مشکلات شخصی دارند کمک می کنند و از آنها حمایت عاطفی می کنند.
افراد شکرگزار اهمیت کمتری به کالاهای مادی می دهند، کمتر به دیگران حسادت می کنند و بیشتر تمایل دارند دارایی هایشان را با دیگران قسمت کنند.
تمرین های شکرگزاری در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی هم مؤثرند.
به دوستان، خانواده، مشتری ها و همکاران مان نشان دهیم که قدردان شان هستیم. یکی از بهترین راههای تقویت روابط، تشکر صادقانه است. در نظر بیاوریم چه حس فوق العاده ای داریم وقتی کسی به خاطر کار دشوارمان، انجام کارهای روزانه یا گوش دادن به درد دل هایش از ما تشکر میکند؟
۷- خودمان را با دیگران مقایسه نکنیم
از توجه بیش از حد به دارایی های دیگران و نداشته های خودمان دست برداریم. بگذاریم حقیقت را بگویم: همیشه فردی وجود دارد که شغلی پردرآمدتر از ما دارد، در خانه ای زیباتر زندگی میکند،
خودرویی گران قیمت تر سوار میشود و به مسافرت هایی هیجان انگیزتر میرود. ممکن است دوستانمان زودتر از ما تشکیل خانواده بدهند و برخی از آنها زودتر بازنشسته شوند.
مقایسه ی خود با دیگران تنها ناراحتی ما در پی دارد و باعث میشود به جای اینکه به تعریف خودمان از موفقیت بپردازیم، ذهن مان را درگیر موفقیت از دید دیگران کنیم. وقتی شروع به کار آزاد کردم، دوستانی داشتم که مسخره ام می کردند، چون به اندازه ی آنها درآمد نداشتم. اما از دید خودم، برنامه ای انعطاف پذیر داشتم: هرجایی که می خواستم، می توانستم کارکنم و هیچ وقت شکایتی از کارم نداشتم، چون از کارم لذت می بردم. در مقابل، دوستانی که اذیتم می کردند، دائما از شغل شان، همکاران شان، زود بیدارشدن و… گله می کردند.
به نظر شما کدام یک خوشحال تر بودیم؟
۸- یکی از کارهای عقب افتاده را انجام دهیم
همه ی ما کاری عقب افتاده داریم: تلفن به شرکت بیمه، تمیز کردن میز کار، بردن ماشین به کارواش و …؛ مانند همان ظرف های نَشُسته که پیش تر صحبتش شد، مشخص کردن اولویت ها و انجام دادن کارهای به ظاهر کوچک، نمی گذارد این کارها روی هم انباشته شوند که مجبور شویم روز کاملی را صرف انجام دادن شان کنیم.
اگر کارهای ناتمامی داریم، همیشه بار سنگینی بر دوش ماست، فارغ از میزان کوچک بودن آنها. در صورت امکان همان زمانیکه به یاد این کارها افتادیم انجام شان دهیم.
اگر فهرست اولویت های روزمان را تهیه کرده ایم، کاری تکراری هم به آن اضافه کنیم، برای مثال در پایان روز کاری، تماس تلفنی بگیریم یا اینکه محل کارمان را مرتب کنیم، زیرا تا آن موقع، همه ی کارهای مهم و انرژی بَر را انجام داده ایم.
تعجب خواهیم کرد که چقدر احساس بهتر و سازنده تری داریم وقتی این موارد را از فهرست مان خط می زنیم. حتی اگر این فهرست، ذهنی باشد.
