بیوگرافی دیگو مارادونا (زندگینامه ورزشکاران)
در زندگی نامه دیگو مارادونا اینگونه آمده است که :دیه گو آرماندو مارادونا در۳۰ اکتبر سال ۱۹۶۰ در بوینس آیرس آرژانتین دیده به جهان گشود. نام دیه‌گو مارادونا در دنیای فوتبال بیش از آنکه به خاطر نبوغ و خلاقیت و بازی های استثنایی او بیاید، به دلیل جنجال ها و اخباری است که از زمان بازیگری او در ناپل ایتالیا همواره حول و حوش این بازیکن شاخص آرژانتینی بوده است.
دیگو مارادونا یکی از با استعدادترین بازیکنان فوتبال دنیا بوده است که در خانواده ای فقیر و پرجمعیت به متولد شد. دیگو فوتبال را در باشگاه آرجنتینوس جونیورز آغاز نمود و 15ساله بود که به تیم اول باشگاه پیوست.
وی در حالی که تنها 17 سال داشت به تیم ملی آرژانتین دعوت شد و در برابر مجارستان یک نیمه بازی کرد. قدرت بازی سازی، پاس های بلند و کوتاه میلیمتری، قدرت حفظ توپ و هوش سرشار رهبری تیم در میانه میدان، ضربه های ناگهانی و حیاتی، حفظ تعادل و قدرت پا به توپ عالی و بسیاری از خصوصیات دیگر یک فوتبالیست طراز اول در مارادونا جمع بود.
دیگو مارادونا اگر از نظر شخصیتی در حد مطلوبی بود، بی تردید در کنار بزرگان فوتبال دنیا قرار می گرفت.
عکس های دیگو مارادونا
فوتبال دیگو مارادونا
پس از آن که سزار منوتی مربی وقت تیم ملی آرژانتین دیگو مارادونا را به دلیل اخلاق و رفتار ناپایدارش و ناپختگی دوران جوانی از تیم ملی کنار گذاشت و نام او را برای جام جهانی 78 در لیست تیم نیاورد، مارادونا جام جهانی جوانان 79 توکیو را میدان تاخت و تاز خود قرارداد و تیم ملی کشورش را به مقام قهرمانی جوانان جهان رساند.
وقتی دیگو مارادونا در باشگاه آرجنتینوس جونیورز، در 166 بازی 116 گل به ثمر رساند، باشگاه بوکاجونیورز برای خرید او پول خوبی پرداخت کرد و در سال 1981 با بوکاجونیورز قهرمان آرژانتین شد.
از سال 1982 تا 1984 بارسلون محل بروز استعدادها و بازی های دیگو مارادونا بود. او قهرمانی سال 83 اسپانیا را برای بارسلون به ارمغان آورد.
چندی بعد ناپل ایتالیا مبلغ بسیار بالایی به دیگو مارادونا پیشنهاد کرد تا در سال 84 به آن باشگاه برود. وی 7 سال در ناپل ماند و در سال 1991 که از ایتالیا به آرژانتین برگشت، معروف ترین و محبوب ترین ورزشکار شهر ناپل بود.
او یک تنه ناپل را به دو مقام قهرمانی در سال 1987 و 1990 رساند. دیگو مارادونا چندی نیز مربی راسینگ بود که به دلیل عدم موفقیت از کار برکنار شد.
در عرصه بازی های ملی موفقیت مارادونا بسیار چشمگیر بود، بازیکنی با قد کوتاه، اما با استارت های انفجاری؛ در هر لحظه ای که دیه گو اراده میکرد قادر بود خط دفاعی حریف را به هم بریزد و با پاسی ناگهانی مهاجمان تیمش را صاحب موقعیت گل کند.
در ضربه های آزاد یک استاد به تمام معنا بود. ضربات پای چپ او از پشت محوطه جریمه، کمتر خطا میرفت.
در جام جهانی 82 اسپانیا و به هنگام دیدار با برزیل به دلیل خطای غیر ورزشی از زمین اخراج شد تا باعث حذف آرژانتین شود؛ اما جام جهانی 86 مکزیک میدانی دیگر برای او بود.
در آن سال او به قله شهرت و تکامل بازیگری رسید و در رأس یک تیم خوب و آرمانی به رهبری دکتر کارلوس بیلاردو، اجازه نداد جام قهرمانی از قاره آمریکا خارج شود.
افتخارات ملی دیگو مارادونا
دیگو مارادونا با تیم ملی آرژانتین 2 بار به فینال جام جهانی رسید که هر 2 بار کاپیتان بود و جام جهانی 1986 قهرمان و 1990 نایب قهرمان جهان شد. وی در سال 2008 به سمت سرمربی تیم ملی آرژانتین انتخاب شد
