سلامت روان در هنرمندان
در این مقاله می خواهیم به بررسی این موضوع بپردازیم که هنرمندان چگونه می توانند سلامت روان خود را حفظ کنند؟ ماهیت صنعت هنر – با ناامنی اقتصادی، نقدها و ساختار پاداش “برنده همه چیز را می گیرد” – می تواند به اضطراب، افسردگی و سوء مصرف مواد منجر شود. به خوبی مستند شده است که بسیاری از مشهورترین نام های تاریخ هنر با اعتیاد دست و پنجه نرم کرده اند، از جکسون پولاک و مارک روتکو گرفته تا ژان میشل باسکیا. بنابراین جایگاه سلامت روان در هنرمندان نیاز به شفاف سازی دارد.
وب سایت اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد که توسط دولت ایالات متحده اداره می شود، توضیح می دهد که ماه بهبودی ملی «یک جشن ملی است که هر ماه سپتامبر برای ترویج و حمایت از شیوه های درمانی مبتنی بر شواهد جدید و شیوه های بازیابی» برای افرادی که با اعتیاد و اختلالات سوء مصرف مواد درگیر هستند، برگزار می شود.
در ادامه ی بحث به گفتگو با آنا فاینل هانیگمن که خود یک درمانگر و مشاور حرفه ای است، می پردازیم و به چنین سوالاتی پاسخ خواهیم داد: آیا هنرمندان بیش از سایر افراد که در حرفه های دیگری هستند در معرض خطر مشکلات سلامت روان هستند؟ چرا و چرا نه؟ حفظ سلامت روان در هنرمندان در گرو اجتناب از چه چیزهایی است؟
شیوع عدم سلامت روان در بزرگسالان و چگونگی بهبود
با توجه به کلینیک کلیولند، از هر ۵ بزرگسال و نوجوان در ایالات متحده، حدود ۱ نفر با یک اختلال سلامت روان زندگی می کند که باعث می شوداین مسئله بسیار شایع باشد.
بهبودی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از درمان فردی گرفته تا انجمن های بیشتر مبتنی بر جامعه. در این روحیه، ماه بهبودی همچنین در نظر گرفته شده است تا «ظهور یک جامعه بهبودی قوی و افتخارآمیز، و فداکاری ارائه دهندگان خدمات و اعضای جامعه در سراسر کشور را که بهبودی را در همه اشکال آن ممکن می سازند، تأیید کند.»
اندکی درباره آنا فاینل هانیگمن
یکی از این ارائه دهندگان خدمات، آنا فاینل هانیگمن، درمانگر LGPC (مشاور حرفه ای فارغ التحصیل با مجوز) در Aquila Recovery در واشنگتن دی سی است که پس از اخذ دکترا در تاریخ هنر از دانشگاه آکسفورد در دانشگاه جان هاپکینز تحصیل کرد. آنا به طور معمول در مورد هنر برای نشریاتی مانند Artforum، ARTnews و Artnet نوشته است. اولین کتاب آنا، هنرمندان فرقه: ۵۰ خلاقیت پیشرفته که باید بدانید، در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. کتابی که به تازگی از او در این ماه منتشر شد، با عنوان آنچه الکساندر مک کوئین می تواند به شما درباره مد بیاموزد است – بیوگرافی طراح مشهوری است که به طرز غم انگیزی در سال ۲۰۱۰ خودکشی کرد.
ما با آنا به گفتگو نشستیم تا در مورد چگونگی حفظ سلامت روان در هنرمندان صحبت کنیم و از نکات او برای اجتناب از محرک هایی که می توانند بهبود و درمان موثر را از بین ببرند، استفاده کنیم.
آیا شیوع عدم سلامت روان در هنرمندان بیش از سایر حرفه هاست؟
آنا فاینل هانیگمن: مانند بسیاری از چیزها بله و نه. استرس های خاص حرفه ای وجود دارد که می تواند خطراتی را برای سلامت روان در هنرمندان ایجاد کند. من اخیراً داشتم به یک قسمت باورنکردنی از یکی از پادکست های مورد علاقه ام به نام حلقه رمزگشا گوش می دادم که درباره مسیر شغلی ناامید هنرمند فمینیست-فعال، ایلونا گرانت است. با این مشاهدات عمیق به پایان رسید که “هنرمند بودن نسخه پرمخاطره تری از یک شخص عادی بودن است” و این اغلب درست است. با ساختاری ذاتاً و عمیقاً ناپایدار برای حمایت از یک زندگی پایدار، سالم و بزرگسال – بدون ثبات مالی، جذب ثروت و سود بردن، و یک خط سیر مشخص- بیشتر هنرمندان با هر دو سر سلسله مراتب نیازهای مازلو دست و پنجه نرم می کنند. انتظار می رود که آنها در انظار عمومی آسیب پذیر و خام باشند، اما تا همین اواخر بیان نیازهای اولیه شان در دید بقیه افراد به عنوان حرکتی پست و مبتذل انگ زده می شد.
از یک سو، شگفت انگیز است که هنرمندان می توانند آشکارا با تفاوت ها و مشکلات درگیر شوند، عجیب و غریب باشند، یا هنجارهای اجتماعی را به چالش بکشند. اما، جامعه باید به توسعه آگاهی از پتانسیل بهره برداری و راه هایی که هنرمندان می توانند سلامت خود را حفظ کنند ادامه دهد – در حالی که هنوز آثاری معنادار، متقاعد کننده و مرتبط خلق می کنند.
سوابق خود را شرح دهید و اینکه چگونه در این حوزه کاری قرار گرفتید؟
آنا: از زمانی که در سال ۲۰۱۲ خودم از اعتیاد نجات پیدا کردم، این افتخار را داشتم که در جامعه هنری در مورد بهبودی خود صحبت کنم و تصمیم گرفتم خودم را وقف کار با افرادی کنم که در رشته ها و زمینه هایی با اعتیاد و بهبودی زودهنگام سروکار دارند. چرا که سلامت جسم و سلامت روان در هنرمندان به یک اندازه حائز اهمیت می باشد. من تز دکترای خود را در دانشگاه آکسفورد در مورد هنرمندانی نوشتم که بازنمایی هایی از افراد مشهور فرهنگ عامه که دچار بحران های بهداشت روانی هستند را خلق می کنند. در حین نوشتن آن، در حال شروع بهبودی از یک اختلال سوء مصرف مواد بودم که در اوایل کارم به عنوان منتقد هنری در منهتن و لندن به وجود آمده بود.
تمرکز پایان نامه من، که در سال ۲۰۱۳ به پایان رساندم، در واقع بر سوء استفاده رسانه های جمعی در اوایل قرن بیست و یکم از افرادی مثل بریتنی اسپیرز، پاریس هیلتون، کیت ماس، و امی واینهاوس بود که به عنوان یک دوست در لندن می شناختم. این موضوع در سال های اخیر بیشتر مورد بحث قرار گرفته است. از بسیاری جهات، ما در جامعه ای بسیار مهربان تر، آگاه تر و پیشروتر برای افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد و مشکلات سلامت روان زندگی می کنیم، و من درمانگر بودن را نوعی فعالیت اجتماعی می دانم.
ارباب رجوع های کنونی من افراد بسیار شگفت انگیزی با چنین زندگی پیچیده و عمق فکری و عاطفی هستند که من واقعاً نمی توانم آینده ای را تصور کنم که در آن از افتخار و امتیاز شناخت آنها و کمک به آنها برای داشتن زندگی بهتر و طولانی تر لذت نبرم.
حفظ سلامت روان در هنرمندان در گرو اجتناب از چه چیزهایی است؟
آنا: پاسخ به این سؤال واقعاً دشوار است، زیرا هنرمندان ممکن است از قبل مشکلات سلامت روانی داشته باشند که کار آنها را مشخص و آگاه می کند. علاوه بر این، هنرمندان ممکن است تفاوت هایی در یادگیری داشته باشند که اشکال متعارف بیان و توصیف خود را چالش برانگیز می کند، بنابراین ارتباطات بصری یا انتزاعی به وسیله ای قوی تر برای بیان خود تبدیل می شود. علاوه بر این، هنرمندان ممکن است آسیب هایی داشته باشند که همدلی و در نتیجه توانایی آن ها را برای خلق اثری که بینندگان آن را مهم می دانند، افزایش دهد.
مطمئن نیستم که اجتناب از بخش هایی از زندگی یا شخصیت درونی هنرمند همیشه مفید باشد، اما خودآگاهی بیشتر و داشتن شبکه های بیرونی برای مراقبت از هنرمندان، به ویژه هنرمندان جوان، می تواند به مردم کمک کند تجربیات یا تفاوت هایشان را بپذیرند و از آنها برای خلاقیت و جذب موفقیت استفاده کنند.
اگر رسانه های اجتماعی باعث اضطراب یک هنرمند می شود، چگونه باید با آن برخورد کرد؟
آنا فاینل هانیگمن: امروزه اجتناب از رسانه های اجتماعی بسیار سخت است، اگرچه من افراد زیادی را می شناسم که این کار را انجام می دهند. از آنجایی که رسانه های اجتماعی اکنون بسیار فراگیر هستند و در زندگی تک تک افراد رخنه کرده، من واقعاً نمی توانم پرهیز کامل را توصیه کنم، مگر اینکه یک هنرمند شخصاً – یا از نظر شخصی خود – با دور ماندن از رسانه های اجتماعی احساس بهتری داشته باشد.
من استفاده از طیف گسترده ای از منابع و شبکه و انجمن هایی را توصیه می کنم که بر موضوعاتی تمرکز می کنند که یک هنرمند به طور واقعی معتقد است برایشان مهم هستند و به آنها اهمیت می دهند. حداقل با این کار موفق به دفع این اضطراب و بهبود سلامت روان در هنرمندان پرداخته ایم.
اگر بازدید از استودیو باعث اضطراب یک هنرمند میشود، آیا پیشنهادی برای مقابله با این استرس دارید؟
آنا فاینل هانیگمن: بازدید از استودیو می تواند ناخوشایند و استرس زا باشد. از نظر من دیدار با یک دوست، یک درمانگر یا دورهمی با افراد نزدیک، چه بعد از بازدید و یا قبل از آن برای حمایت از شما و کاهش استرس بسیار موثر است. مکانیسم های اولیه مقابله با اضطراب می تواند در لحظه به شما کمک کند، اما بهترین ابزار بلندمدت برای دفع استرس برقراری ارتباط موفق و در اجتماع بودن است.
چه راهکارهایی را برای حفظ سلامت روان در هنرمندان توصیه می کنید؟
مانند اکثر مردم، هنرمندان نیز به یک سری مرزها و اجتماع نیاز دارند. در اینجا لیست مختصری از اقدامات مفیدی است که من به هنرمندانی که نگران سلامت روان خود و همچنین سوء مصرف مواد هستند توصیه می کنم:
- با کاوش در پیچیدگی زندگی نامه افراد خلاق، این ایده را به چالش بکشید که اولویت دادن به سلامت روان در هنرمندان و رفاه به نوعی خلاقیت را کم رنگ می کند. اغلب، زمانی که اختلالات مصرف مواد یا بیماری روانی بدتر می شود، خلاقیت واقعاً کاهش می یابد. کتابی مانند «میوز تشنه» نوشته تام داردیس این مسیر را برای فیتزجرالد، همینگوی و سایر نویسندگان نشان می دهد.
- جامعه هنرمندانی را ترویج دهیم که بصیرت دارند و از مسائل سلامت روان آگاه هستند. برای مثال، اگر هنرمندی مشکلات مصرف مواد دارد، جلسات ۱۲ مرحله ای را در حوزه های هنر محور پیدا کنید و با هنرمندان واقعاً فوق العاده ای ارتباط برقرار کنید که بهبودی و خلاقیت را متعادل می کنند.
- دوستی داشته باشید که با او در حین بازدید از استودیو یا پس از آن در مورد تجربه تان صحبت کنید.
- به دنبال حرفه و فعالیت های خلاقانه ای باشید که کاملا با حرفه ی اصلی شما متفات باشد.
- اگر برای مدیریت موقعیت های فرااجتماعی افتتاحیه گالری ها با اضطراب اجتماعی یا مشروبات الکلی مبارزه می کنید، دوستانی پیدا کنید تا با آنها در رویدادها شرکت کنید و مرزهای مشخصی در مورد زمان رفتن به خانه ترسیم کنید.
- در صورت لزوم و امکان، یک درمانگر با مقیاس کشویی یا گروه حمایت از افراد مشابه خود را پیدا کنید تا با خیال راحت نگرانی های خود را بیان کنید و پاسخ های شما را به فشارهای خلاق بررسی کند.
- افرادی را پیدا کنید که بامزه هستند و زیاد می خندند. جلسات درمانی من، به خصوص گروه های من، خنده زیادی دارد. بهبودی زودهنگام، رویارویی با حوادث زندگی، مدیریت غم و اندوه و پرداختن به مشکلات سلامت روان می تواند ترسناک و تلخ باشد، اما خندیدن با دیگران زندگی را معنادار و همه چیز را قابل تحمل تر می کند. اگر بتوانید با احترام و دلسوزی به زندگی روزمره خود طنز اضافه کنید، می توانید از هر چیزی جان سالم به در ببرید.
- هنر معنادار برای افزایش همدلی، بینش و درک ما از خود و دیگران وجود دارد. هدف نهایی هر هنرمند و فردی باید یافتن و حفظ یکپارچگی خود باشد، اما همه ما باید یاد بگیریم که برای خود زندگی کنیم تا به دیگران بدهیم و برای رشد فردی خود نیز تلاش کنیم.
نتیجه گیری
در آخر به این نکته می رسیم که با توجه به نقش و جایگاه هنرمندان در یک جامعه باید پیگیر سلامت روان در هنرمندان باشیم. زیرا این افراد ممکن است الگو و مثال هایی باشند که امروزه افراد به آن ها توجه بیشتری دارند. خود این افراد هم باید نسبت به اهمیت این موضوع آگاه باشند و اگر دچار مشکلی در زمینه سلامت روان هستند حتما منشا آن را جست و جو کرده و به دنبال درمان آن باشند. شاید بهترین راه برای رشد فردی و بهبودی از این مسئله صحبت کردن با دوستی صمیمی یا یک درمانگر باشد و البته توجه به این مورد که ارتباط برقرار کردن با سایر افراد نیز بسیار موثر و کمک کننده خواهد بود.
منبع:
